Karakteristik Bon

Bon mempunyai beberapa karakteristik di mana anda patut perhatikan.

Kesemua faktor ini memainkan peranan di dalam menentukan nilai sesuatu bon dan dalam memperimbangkannya sebagai instrument pelaburan portfolio anda. 

Nilai Muka / Nilai Par Nilai muka (juga dikenali sebagai nilai par atau principal) adalah jumlah wang para pemegang akan mendapat semula setelah ia matang. 

Satu bon yang baru ditawarkan biasanya dijual pada nilai par. 

Bon korporat biasanya mempunyai nilai par RM1,000, tetapi jumlah ini boleh menjadi lebih besar bagi bon kerajaan. Apa yang mengelirukan ramai orang ialah nilai par bukanlah harga bon. 

Harga bon berubah-ubah sepanjang tempoh bergantung kepada beberapa sebab (maklumat lanjut selepas ini). 

Apabila bon diniagakan pada harga lebih tinggi daripada nilai muka ia dikatakan dijual di bawah nilai muka, ia dipanggil dijual pada harga diskaun. 

Kupon (Kadar Faedah) Kupon ialah jumlah pemegang bon akan terima sebagai bayaran faedah. 

Ia dipanggil ‘kupon’ kerana kadang-kadang memang terdapat kupon fizikal di atas bon yang mana anda perlu koyak dan tuntutnya untuk bayaran faedah. 

Bagaimanapun, ia lebih banyak diamalkan pada masa lepas. Pada masa sekarang, rekod lebih kepada disimpan secara elektronik. 

Sebagaimana yang dinyatakan sebelum ini, kebanyakan bon membayar faedah setiap enam bulan, tetapi tidak mustahil untuk mereka membayar setiap bulan, suku tahun dan tahunan. 

Kupon dinyatakan dalam bentuk peratusan daripada nilai par. Jika bon membayar kupon 10% dan nilai par ialah RM1,000, maka ia akan bayar RM100 untuk faedah setahun. 

Kadar yang kekal sebagai kadar faedah tetap daripada nilai par seperti ini dipanggil bon kadar tetap. 

Satu lagi kemungkinan ialah satu bayaran faedah boleh ubah,dikenali sebagaibon kadarfaedah diikat dengan kadar pasaran melalui indeks seperti kadar ke atas Bil Perbendaharaan. 

Anda mungkin fikir fakir para pelabur akan membayar lebih untuk kupon tinggi berbanding kupon yang rendah. 

Semua perkara dianggap sama, kupon lebih rendah bermakna harga bon akan lebih kerap berubah-ubah. 

Kematangan 

Tarikh kematangan ialah tarikh masa depan di mana principal pelabur akan membayar dibayar balik. 

Kematangan boleh berbeza daripada serendah satu hari hingga sepanjang sehingga 30 tahun (malahan ada yang sehingga 100 tahun pernah ditawarkan). 

Satu bon yang matang di dalam satu tahun adalah lebih mudah diramalkan dan dengan itu kurang berisiko berbanding satu bon yang matang dalam tempoh 20 tahun. 

Oleh itu, secara umum, lebih panjang tempoh kematangan, lebih tinggi kadar faedah. 

Juga, semua punca dianggap sama, lebih panjang tempoh bon akan berubah-ubah berbanding bon yang pendek tempohnya. 

Pihak Penawar (Issuer) 

Pihak penawar bon ialah faktor penting untuk mempertimbangkan, ini kerana kestabilan pihak penawar merupakan jaminan utama anda untuk mendapat bayaran balik wang anda. 

Sebagai contoh, kerajaan Malaysia jauh lebih terjamin berbanding sebarang syarikat yang ada. 

Risiko ‘default’ (peluang yang hutang tidak boleh dibayar) adalah amat kecil-sangat rendah yang mana sekuriti kerajaan dikenali sebagai asset bebas risiko. 

Sebabnya ialah pihak kerajaan akan sentiasa berupaya membawa masuk pendapatan pada masa hadapan melalui percukaian. 

Sebuah syarikat, sebaliknya, perlu sentiasa mendapatkan keuntungan di mana jauh daripada sebarang jaminan. 

Risiko tambahan ini bermakna bon korporat mestilah menawarkan kadar pulangan yang lebih tinggi untuk menarik pelabur – ini merupakan risiko / pulangan dalam tindakan.